Kredyt w rachunku bieżącym z reguły udzielany jest na 12 miesięcy. Zazwyczaj jest przedłużany na kolejny rok, chociaż bank może wymagać, aby na koniec danego okresu kredytowania na rachunku występowało saldo dodatnie. Jego kwota w dużej mierze uzależniona jest od wysokości obrotów (wpływów) przeprowadzanych przez rachunek bieżący w danym banku. Odsetki od wykorzystanego kredytu z reguły płacone są co miesiąc. Jeśli firma korzystała już z kredytu w rachunku bieżącym, to może ocenić, czy kwota dotychczasowa była za duża i niepotrzebnie ponosiła koszty prowizji bankowej z tytułu udostępnienia środków (nazywanej w niektórych bankach prowizją za gotowość), czy wystarczająca, czy też (w związku ze wzrostem sprzedaży i wpływów na rachunek) kwotę tę powinno się zwiększyć.
W przypadku kredytu obrotowego w rachunku kredytowym kapitał może być spłacany jednorazowo na koniec okresu kredytowania (czyli na przykład po 12 miesiącach albo po zakończeniu kontraktu, na którego sfinansowanie został udzielony) w ratach (miesięcznych lub kwartalnych), przy czym raty nie muszą być równe. Jeśli działalność firmy podlega sezonowości, harmonogram spłat powinien być do niej dostosowany, Nie należy ustalać spłat w okresach braku wpływów. W przypadku kredytu obrotowego, który został zaciągnięty przez firmę w celu sfinansowania realizacji kontraktu, spłaty powinny być dostosowane do terminów otrzymywania płatności od kontrahenta. Zazwyczaj odsetki są pobierane z rachunku bieżącego miesięcznie. Natomiast kwota kredytu inwestycyjnego zależy od wysokości planowanych nakładów i dostępności środków własnych. Banki preferują udział własny klienta w finansowaniu na poziomie nie niższym niż 20% wartości przedsięwzięcia. Możliwe jest uzgodnienie karencji w spłacie kredytu. Najczęściej karencja dotyczy jedynie kapitału, co oznacza, że spłata odsetek dokonywana jest bez odroczenia, zazwyczaj co miesiąc.
Analitycy kredytowi w banku weryfikują wnioskowaną kwotę pod kątem celu finansowania i zdolności kredytobiorcy do spłaty kredytu wraz z odsetkami w zaproponowanych terminach. Badają historyczne dane finansowe, obsługę dotychczasowych kredytów, a także (jeśli są dostępne) prognozy, w których uwzględnione są planowane kredyty. Dzięki temu uzyskują jasny obraz sytuacji, a tym samym zmniejszają ryzyko kredytowe. Wnioskowana kwota nie powinna być większa niż rzeczywiste potrzeby kredytobiorcy. Tylko wówczas jest szansa, że kredyt zostanie wykorzystany zgodnie z przeznaczeniem, a jego spłata będzie przebiegała bez przeszkód. Ocena przeszłości i przyszłości sytuacji finansowej kredytobiorcy należy do jednej z kluczowych metod oceny wiarygodności i zdolności kredytowej klienta. Dla przedsiębiorców uzyskanie kredytu najczęściej wiąże się z konieczności przedstawienia biznesplanu.
